O pasado 15 de maio, os nosos Areeiros, en compañia dos membros do club de lectura Ghuaidelai do IES "Fin do Camiño" de Fisterra, emprendemos a esperada actividade Mosquetín-Allo-Pelusa.
 |
| MAR TURQUESA EN MALPICA |
A nosa primeira etapa foron os Batáns do Mosquetín, no Concello de Vimianzo, onde Adriana e Manuel nos explicaron con moito detalle as características do conxunto etnográfico, composto por tres batáns e seis muíños, todos eles movidos pola auga do río Grande.
 |
| CHEGANDO AO MOSQUETÍN |
Os batáns son uns grandes mazas que se utilizaban para compactar o tecido das mantas (facendo un ruído infernal), e os muíños do Mosquetín eran moi famosos na contorna pola gran calidade do produto final.
 |
| FOTO DE FAMILIA NOS MUÍÑOS E BATÁNS DO MOSQUETÍN |
De aí pasamos ás Torres do Allo, no Concello de Baio-Zas, un dos pazos máis antigos de Galicia, levantado pola familia Gomes de Rioboo na Idade Media, aínda que desa época só data a torre norte, pois a torre sur e o resto do edificio son do século XVIII.
O máis ilustre habitante deste pazo foi o insigne naturalista galego Víctor López de Seoane, quen casou en 1869 coa la viúva de Nicolás María Rui-Gomes Rioboo, convirtíndose así na primeira muller que herdou o pazo. Crese que foi Víctor López de Seoane quen prantou os impresionantes plátanos e os carballos do camiño que leva ata o pazo dende a estrada.
As explicacións correron a cargo de Estefanía, a guía das Torres do Allo, que tamén nos preparou unha xincana que resultou moi emocionante para os máis de 40 alumnos e alumnas que alí estabamos.
 |
| FOTO DE FAMILIA NAS TORRES DO ALLO |
Dende hai uns vinte anos as Torres do Allo son un museo da Deputación da Coruña que mesmo ofrece visitas guiadas teatralizadas durante os meses de verán, a cargo de "Os Quinquilláns".
 |
| ACCESO DE CARBALLOS ÁS TORRES DO ALLO |
Malpica era xa o noso destino final: mentres estabamos a comer na praia de Area Maior (bocatas cun suave sol), uníronsenos os membros do club de lectura do IES "Maximino Romero de Lema" de Baio.
 |
| COMENDO EN AREA MAIOR, MALPICA |
E finalmente, o prato forte da nosa actividade o roteiro polo cabo de Santo Hadrián ata a ermida do mesmo nome, escenario de As Aventuras de Pelusa, o libro de Xelucho Abella Chouciño que estivemos lendo estas últimas semanas.
 |
| TOXOS, VENTO, LUZ E MAR |
A nosa guía deste roteiro multidisciplinar foi Rocío Romar Roel, profesora de Sociais do IES "Urbano Lugrís" de Malpica que, tomando como pretexto a localización de cada episodio do libro, falounos da fauna, a flora, a xeoloxía e a antropoloxía cultural da zona.
 |
| ROCÍO ROMAR ROEL TRANSMITE CULTURA |
Ao longo do percorrido, referímonos moitas veces ao libro, e mesmo fixemos tres lecturas, que foron as seguintes:
1. Ao principio do noso percorrido, xunto á Fonte do Silveiral, a nosa Arroaz de Gures Carla Fernández Fandiño leu o fragmento onde os homes violentos, ás ordes de Malasaña, con forquitas, fouciños e algunhas escopetas, conseguen facer que Pelusa e a cadeliña mutilada Sabuxa caian ao abismo.
2. Mái adiante, xunto ás ondas que batían coa marea chea, Aroa Lema Trillo fixo, tamén Arroaz de Gures, fixo a lectura do fragmento de As aventuras de Pelusa onde se fala da lenda malpicá da Pedra da Serpe e da súa explicación científica. Segundo di a lenda, Santo Hadrián esmagou co seu pé unha serpe (que quedou embutida na rocha), dando así fin á praga que asolaba a zona. Os científicos din que en realidade a serpe non é tal, senón un filón de seixo intruído nun gneis... cunha forma un pouco caprichosa.
1. Ao principio do noso percorrido, xunto á Fonte do Silveiral, a nosa Arroaz de Gures Carla Fernández Fandiño leu o fragmento onde os homes violentos, ás ordes de Malasaña, con forquitas, fouciños e algunhas escopetas, conseguen facer que Pelusa e a cadeliña mutilada Sabuxa caian ao abismo.
 |
| XUNTO Á FONTE DO SILVEIRAL |
2. Mái adiante, xunto ás ondas que batían coa marea chea, Aroa Lema Trillo fixo, tamén Arroaz de Gures, fixo a lectura do fragmento de As aventuras de Pelusa onde se fala da lenda malpicá da Pedra da Serpe e da súa explicación científica. Segundo di a lenda, Santo Hadrián esmagou co seu pé unha serpe (que quedou embutida na rocha), dando así fin á praga que asolaba a zona. Os científicos din que en realidade a serpe non é tal, senón un filón de seixo intruído nun gneis... cunha forma un pouco caprichosa.
 |
| AROA LEMA TRILLO LE O FRAGMENTO SOBRE A PEDRA DA SERPE |
3. E finalmente, despois da subida ata a Ermida de Santo Hadrián, Daniel Mouzo Trillo, das nosas Baleas de Caneliñas, fixo a lectura de "Mesmo onde remata a estrada en que os seus amos a abandonaron, érguese unha pequena ermida...", onde tamén se fala da fonte "coa pía de pedra traballada", preto dos panos brancos que penden de silvas e ramas, coas que a véspera se San Xoan lavan a cara os que confían neste rito como solución para as súas verrugas e outros males...
 |
| DANIEL MOUZO TRILLO FAI A SÚA LECTURA
E así, entre a Ermida de Santo Hadrían e as máxicas illas Sisargas, demos fin ao noso roteiro multidisciplinar polo cabo de Santo Hadrián.
|
ÁLBUM DE FOTOS ROTEIRO BATÁNS - ALLO - MALPICA
No hay comentarios:
Publicar un comentario